สายแว้นวันหยุด และชีวิตที่อิสระ

วันนี้เป็นวันหยุดพิเศษเนื่องในวันคล้ายวันสวรรคตของในหลวงรัชกาลที่ 9 และก็เช่นกันทุกวันหยุดที่จะขาดไม่ได้เลยนั่นก็คือการได้ออกไปใส่บาตรทำบุญในตอนเช้า ผมมีความรู้สึกว่าการที่เราได้ตื่นเช้า ๆ ทำให้เราได้รับอากาศที่แสนจะบริสุทธิ์ ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ในเขตเมืองก็ตาม วันหยุดเช้า ๆ อย่างนี้ ผู้คนยังไม่ออกมาทำกิจกรรมต่าง ๆ กันมากนัก รถราก็ยังไม่ออกมาวิ่งกัน ทำให้อากาศยังบริสุทธิ์ได้หายใจเข้าเต็มปอดแบบเต็มอิ่มเลยละครับ

เช้าวันนี้อาจจะเป็นเช้าที่เราตื่นเช้ากว่าทุกวัน เพราะเมื่อคืนมีลุกขึ้นมานั่งสมาธิภาวนาบ้าง นอนแบบกึ่งหลับกึ่งตื่นบ้าง เพราะหมาข้างบ้านเห่าแทบจะทั้งคืน ไม่รู้ว่าเพราะอากาศหนาว หรือมีคนเดินผ่านไปผ่านมาก็ไม่รู้ แต่การที่อากาศเงียบสงบ พอได้มีเห่าของหมา ก็ทำให้เราตื่นได้ไวกว่าที่เคย แต่ถือว่าไม่ได้เสียหายอะไรกลับดีเสียอีกที่ทำให้เราได้มีโอกาสตื่นเช้า ๆ ออกมาสูดอากาศที่เย็น ๆ เพราะเหมือนจะเข้าสู่หน้าหนาวหน่อย ๆ หนึ่งแล้ว หลังผ่านวันออกพรรษามาได้ 2 – 3 วัน

หลังใส่บาตรในตอนเช้าเสร็จ ก็บึ่งมอไซต์เพื่อเข้าทำงานต่อ วันนี้ขับรถผ่านร้านกับข้าว หรือร้านข้าวแกง ตักละ 10 บาท จากการสอบถามเจ้าของร้านบอกว่าเพิ่งเปิดวันแรก จะบอกว่าวันแรกก็ไม่ใช่ น่าจะเป็นชั่วโมงแรกด้วยซ้ำ กับข้าว 10 บาท ส่วนข้าวตักได้ไม่อั้น พิกัดใกล้ ๆ กับบ้านสวนบัว ถนนคลังอาวุธ ติดกับร้านทุกอย่าง 20 บาท เท่าที่เห็นกับข้าวก็น่าทานหลายอย่าง เราไม่มีเวลาทานที่ร้านก็เลยสั่งแบบใส่ถึงมา ได้ผัดเผ็ดปลาดุกกับแกงเทโพ รสชาดดี อ้อ…ลืมบอก ถ้าซื้อแบบถุง เขาคิดถุงละ 20 บาท ไม่เหมือนทานที่ร้าน ได้กับข้าวเสร็จ ก็ไม่พลาดที่จะแวะร้านกาแฟโบราณ ข้างรั้วโรงพยาบาลมะเร็งอุบล เจ้าประจำแก้วใหญ่ ๆ แก้วละ 20 บาท เราเป็นลูกค้าประจำในวันหยุด

มาถึงที่ทำงานตั้งแต่ 7 โมงหน่อย ๆ ยังไม่ถึงเวลาเริ่มงาน นั่งพักทานข้าว พร้อมเก็บหามาภาพมาประกอบบทความ เรามีความรู้สึกว่าการได้บันทึกอะไรทุก ๆ วันเหมือนเราได้เขียน Daily เหมือนสมัยเรียนมัธยม สมัยเด็ก ๆ เราไม่มีคอมพิวเตอร์ให้บันทึก ก็ใช้สมุดจดก็น่ารักไปอีกแบบ ทุกวันนี้ ยังคงหลงเหลือให้แอบอ่านขำ ๆ ตัวเองอยู่ ใกล้เวลาทำงานแล้ว คงต้องเลิกลากับบทความนี้ไว้เพียงเท่านี้นะครับ สวัสดี