ในที่สุดผึ้งป่า ก็เข้ามาอยู่บริเวณบ้านอย่างที่อยากให้เป็น

ผึ้งป่าผสมเกษรต้นไม้ ดอกไม้ : นี่อาจจะเป็นสิ่งที่หลายคนไม่ปรารถนา เพราะผึ้งยังไงก็มีความดุร้ายอยู่ในตัว เพราะเขาหวงรัง หวงครอบครัวของเขา หากเข้าไปใกล้ในระยะที่เขามองว่าอันตรายสำหรับเขาและครอบครัว อาจจะทำอันตรายเราได้ แต่สำหรับเรา สิ่งที่เราต้องการและอยากให้มีผึ้งเข้ามาอาศัยอยู่บริการบ้านหรือใกล้เคียงเพราะส่วนหนึ่งเราชอบปลูกต้นไม้ ดอกไม้ รวมทั้งไม้ดอกและไม้ผลอื่น ๆ ด้วย หากไม่มีแมลงผสมเกษร ให้เราไปทำเองก็คงไม่ไหว มันเยอะเต็มไปหมด ต้องอาศัยแรงงานจากเจ้าตัวน้อยนี่แหละครับ เมื่อก่อนเคยคิดจะซื้อผึ้งเข้ามาเลี้ยงก็ด้วยเหตุผลเดียวกันนี้ แต่แหล่งจำหน่ายพันธุ์ผึ้งอยู่ไกลเหลือเกิน ผมเองเคยสมัครเพื่อเข้ารับการอบรม เมื่อเห็นเขาจะมาเปิดอบรมที่จังหวัดใกล้ ๆ แต่พอลงทะเบียนไปแล้วก็เห็นเงียบหายไปเลย

เราเองไม่ได้ต้องการน้ำหวานจากรวงผึ้ง แต่สิ่งที่ต้องการคือการผสมเกษร อย่างรวงนี้บอกเลยว่าไม่ต้องการรบกวนอะไรเขาเลย อยู่ไปจนรังวาย แล้วสร้างรังขึ้นมาใหม่ยิ่งดี ผมมองว่าการที่เข้าย้ายรังเข้ามาอยู่ ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะต้นไม้ในบริเวณบ้านเราค่อนข้างร่มรื่น น่าจะพอมีแหล่งหาอาหารสำหรับเขา อีกอย่างเราไม่รบกวนเขาอยู่แล้ว ในบริเวณบ้านเรามีสรรพสัตว์เยอะนะ กบ อึ่งอ่าง เขียด แมลงต่าง ๆ อาจจะมีแถมเจ้าตัวไม่มีขาเลื้อยเข้ามาบ้าง เห็นการคลาบของเขาเหล่านั้นบ้าง แต่ก็ไม่พบว่าเขาเข้าไปรบกวนในบ้านเราเลย

เราชอบให้บ้านร่มรื่น ดังนั้นตอนที่มาทำบ้านใหม่ เราจึงเลือกปลูกไม้ขนาดกลาง เพื่อให้ได้ร่มเงา และได้ผลผลิตบ้าง เช่น ขนุน ละมุด มะยม มะม่วง สะเดา ขี้เหร็ก ชมพู น้อยหน่า เนื้อที่เพียงไม่กี่ตารางวาจึงเบียดเสียดไปด้วยต้นไม้ 4-5 ปีแรกดูจะรกมาก ๆ แต่เมื่อต้นเข้าขึ้นจนสามารถรับแสงเอาตัวรอดได้ เราก็ทำพื้นด้านล่างให้โล่งเตียน ส่วนด้านบนมีกิ่งไม้ปกคลุม ให้ความร่มรื่น อากาศเย็นสบาย ไม่ร้อนแม้เป็นฤดูร้อน ส่วนฤดูฝนลมแรง ก็ได้ต้นไม้เป็นแนวประทะลม ชะลอความแรงของลมลง ลดความเสียหายได้ดี และไม่ปรากฏว่าต้นไม้ กิ่งไม้ทำความเสียหายให้กับตัวบ้านของเรา เพราะหน้าแล้งเราจะตัดแต่งกิ่งให้เป็นระเบียบ ไม่สั้นเกินไป ไม่ยาวเกินไปที่จะทำให้กิ่งหักใส่ตัวบ้าน แต่ก็จะเหนื่อยหน่อยสำหรับคนที่ไม่ชอบ แต่สำหรับเรา ๆ ชอบ ตัดลงมาแล้วก็สับให้เป็นชิ้นเล็ก ๆ กองรวมกันไว้ ราดด้วยน้ำ EM ไม่กี่สัปดาห์ก็ย่อยสลายกลายเป็นปุ๋ยให้ต้นไม้อีกต่อหนึ่ง

พูดมาเสียยืดยาว ก็เป็นว่าบทความนี้เอาไว้เท่านี้แหละครับ หลังจากนี้เราก็จะแอบถ่ายพัฒนาการของผึ้งรังนี้ไปเรื่อย ๆ ครับ รอติดตามนะครับ

เรื่องนี้ถูกเขียนใน My life และติดป้ายกำกับ , , คั่นหน้า ลิงก์ถาวร