OMAD Day 11 ความหิวหายไป ต้องบังคับกิน

smart

วันนี้เป็นวันที่ 11 แล้วของการทานอาหารแบบ OMAD ( One Meal A Day) คือทานอาหารเพียงมื้อเดียวต่อวัน โดยไม่จำกัดว่าเป็นมื้อไหน เช้านี้ตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น ความจริงจะเรียกว่าตื่นหรือไม่ เพราะมื่อคืนทั้งคืนก็แทบเรียกหลับนิด ๆ แล้วก็ลุกขึ้นมาทำสมาธิ ภาวนา หลังจากที่เราเข้าสู่โปรแกรม OMAD ร่างกายก็ปรับตัวดีขึ้นหลาย ๆ อย่าง การง่วงการเพลียก็ดูเหมือนจะน้อยลง รวมถึงน้ำหนักที่ลดลงอย่างต่อเนื่องจาก 85 กิโลกรัม ลงมาขยับไป-มานิด 79-80 กิโลกรัม ความง่วงความโงกจากการนั่งสมาธิก็ลดลง นั่งได้นาน ๆ ไม่ต้องแบกสังขาร แบกน้ำหนักทับตัวเอง สมาธิภาวนาก็ดูเหมือนดีขึ้น

เมื่อเป็นทั้งวันพระขึ้น 15 ค่ำ และเป็นวันลอยกระทง ประจวบกับเป็นวันจันทรุปราคาด้วย มาบรรจบ สิ่งที่ไม่ได้ทำคือการลอยกระทง เราเองไม่สะดวก เพราะมีภาวกิจกว่าจะกลับเข้าบ้านก็ปาไปสองทุ่มกว่า ๆ รีบอาบน้ำ สวดมนต์ทำวัตรเย็น(ตอนดึก ๆนิด ๆ ) จากนั้นก็นั่งสมาธิ ภาวนาต่อ สลับกับนอนพักผ่อนบ้างเป็นระยะ ๆ มาตื่นอีกทีประมาณตี 3 กว่า เช้านี้ไม่สวดมนต์ทำวัตรเช้า เพราะช่วงนี้อากาศดี กลัวว่าจะรบกวนคนอื่น ๆ ในบ้าน และบ้านใกล้เรือนเคียง ตีสามลุกขึ้นมาฟังหลวงพ่อชา ท่านเทศน์ในเรื่องต่าง ๆ เข้มข้นบ้าง ผสมกับบางบทเหมือนการให้กำลัง เรารถเล็กก็ใช้กำลังพอสมควร ไม่เหมือนรถใหญ่ ก็ให้รู้จักประมาณกำลังของตน อย่าไปเร่งตัวเองให้มาก และอย่าย่อหย่อนจนขึ้เกียจขี้คร้าน ทำไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องไปตั้งว่าจะเอาอะไร จะเห็นอะไร ทำไปเรื่อย ๆ เหมือนชาวนาหว่านข้าว ก็ให้น้ำให้ท่า ไปปุ๋ยไปตามระยะ เมื่อถึงเวลาอาจจะได้กินข้าวเม่าก็เป็นได้ ก็ปฏิบัติก็เช่นกัน ก็ไปเรื่อย ๆ อย่างนี้แหละ

เช้านี้ตื่นมาทานขนมไป 2 ชิ้น ก็รู้สึกอิ่ม มีความรู้สึกว่าไม่หิวอะไร แต่ลองมาคิดดู ขนมปังมีแค่แป้ง อย่างน้อยก็ต้องมีวิตามิน เมื่อไม่หิวข้าวก็ไม่กินเพิ่ม แต่ต้องให้ร่างกายมันได้รับสารอาหารที่ควรจะได้ เลยลอง ๆ ค้นในตู้เย็นได้น้ำผลไม้มากล่องหนึ่ง และก็นมถั่วเหลืองอีกกล่อง บังคับมันกินลงไป ไม่งั้นมันจะเสพติดการงดอาหารร่างกายจะพังเอา

ถึงวันนี้วันที่ 11 ของ OMAD บอกเลยว่าให้อดต่อแบบไม่ทานอะไรเลยก็น่าจะพอได้ แต่ก็ไม่คิดจะทำ กลัวว่าร่างกายสังขารมันจะพังเอา ไม่ไปทรมานมันขนาดนั้น ก็ดูแลกันไปแบบธรรมดานี่ก็น่าจะพออยู่ อะไรก็ตามที่มากไปก็ไม่ดี เอาแค่พอดี ๆ

ช่วงนี้จะเห็นบทความแบบนี้ออกมาให้เห็นเป็นระยะ ๆ นะครับ อย่าเพิ่งเบื่อกัน เผื่อใครเขาจะสนใจรูปแบบการทานอาหารแบบนี้ก็อยากจะบอกครับว่า ทนสักหน่อยพอผ่าน 10 วันไปแล้วเราจะไม่ค่อยหิวอะไรเลย

ข้อความนี้ถูกเขียนใน My life คั่นหน้า ลิงก์ถาวร